Vroeg naar bed

11 december 2021

Gisteravond lag ik om negen uur al in bed.. Onze peuter was in paniek wakker geworden doordat hij last van zijn ogen had. Dat was mijn redding.. Hij ligt al vanaf de geboorte in ons familiebed. Hij kroop dicht tegen mij aan. Twee minuten later was het stil in de kamer. Ik had hem boven op mij liggen met zijn handjes tegen mij aan. Snurkend. Ik lag in mijn yoga broek en trui, want ik had net voordat hij wakker werd, gedoucht.

Mijn lichaam schreeuwde om een warme douche. Even een moment voor mezelf.

Ik ben zo blijven liggen. Even geen prikkels. Ik dacht: nog even en hij slaapt, dan ga ik weer naar beneden. Maar mijn lichaam zei: blijven liggen. Even later kwamen Ylaine en onze dreumes ook naar bed. We hebben nog heel even even gekletst, maar waarover is een goeie vraag.

Vannacht werd ik wakker met mijn dikke trui en yogabroek nog aan. Waar ik meestal slaap in mijn ondergoed vond ik het goed zo. Mijn lichaam had bescherming nodig. Niet tegen Ylaine of wie dan ook. Maar gewoon tegen de prikkels. De vervelende prikkels.